Poseł Hofman zrobi karierę
To znaczy polityczną zrobi, bo do jakiejkolwiek innej, moim skromnym i najwidoczniej błędnym zdaniem – kwalifikacji nie ma.
Bo żeby zrobić karierę polityczną, koniecznie trzeba pragmatycznym być. I elastycznym.
Innych jakichś cech o, takich jak ideowość czy zwykła przyzwoitość, mieć nie warto - wręcz przeciwnie, mogą być one uznane za obciążające.
Ktoś, kto jest wystarczająco pragmatyczny i elastyczny, może partię poprawić (jak Cyrankiewicz PPS) albo bardziej współcześnie, zamienić partię na nową i lepszą jak:… i tu pada szereg nazwisk powszechnie uznanych za obraźliwe.
W tym ostatnim przypadku, może liczyć na nagrodę za swoją elastyczność i pragmatyzm i zostać wysłanym do Brukseli, by objąć interesującą funkcję eurotrutnia (sprawdzałem w Google, i proszę mi wierzyć, że nie znalazłem nikogo, kto by wcześniej użył tego jakże oczywistego i relewantnego określenia).
Poseł Hofman przekonuje do sojuszu z Sojuszem, jako do rozwiązania pragmatycznego i pewnie ma rację, wszak podstawowa reguła demokracji parlamentarnej brzmi: to jest wprawdzie drań, ale nasz drań.
Sojusz z Sojuszem ma zresztą same dobre strony:
w takiej TVP, nie trzeba będzie wywalać Anity Gargas za emisję paszkwilu o Generale, bo taki paszkwil nigdy kolaudacji nie przejdzie.
Nie trzeba też będzie zastanawiać się, kto będzie jeździł do Katynia, bo każdy rozsądny człowiek przyzna, że jeździć co rok, do tego samego lasu, to jest przesada i to duża.
Itd. Itp.
Proszę mnie tylko nie pytać, kto będzie na Pana Hofmana i jego postkomunistycznych kolegów głosował – nie wiem i zupełnie mnie to nie interesuje. Ja mam działkę i zawsze mogę w wyborczy weekend na nią pojechać, żeby trawę kosić albo liście grabić.
Ale mam tylko jedną prośbę: zanim Pan Hofman taką propozycję zakolegowania się z postkomunistami przedłoży oficjalnie, chciałbym, aby wcześniej przedstawił zaświadczenie od lekarza. Że zdrowy jest.
