Nie wiem, po czym się teraz poznaje prawdziwych przyjaciół, ale zaryzykuję twierdzenie, że także po przyznawanych odznaczeniach.
A filar filarów naszej polityki wschodniej i druh nasz najszczerszy od Bugu po Pacyfik, wyniesiony na fotel solidarnie przez Panów Wałęsę i Kwaśniewskiego, Prezydent Ukrainy Wiktor Juszczenko, poodznaczał w ostatnich dniach spory kawałek naszych elit, ku pamięci wspólnej, a już byłej, KONCEPCJI STRATEGICZNEJ.
Gest nasz przyjaciel ma szeroki, i odznaczył orderem Za Zasługi, zarówno ministra Bogdana Klicha, jak i szefa BBN Aleksandra Szczygło, posła PiS Marka Kuchcińskiego oraz ministrów w Kancelarii Prezydenta: Mariusza Handzlika i Małgorzatę Bochenek (tę ostatnią, orderem Księżnej Olgi).
Parę dni wcześniej, na order Jarosława Mądrego załapał się Krzysztof Zanussi (ten, który tak kompetentnie wypowiadał się na temat młodocianych prostytutek w Hollywood).
Miło, ślicznie, sympatycznie – jak w rodzinie.
Ale Panu Juszczence został w szufladzie jeszcze jeden order (Bohatera Ukrainy) i najwyraźniej żeby się nie zmarnował, postanowił go wręczyć pośmiertnie, wypróbowanemu przyjacielowi wszystkich Polaków, a najbardziej tych z Wołynia, Podola i Galicji Wschodniej, przywódcy Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, Stepanowi Banderze.
Dokonania Stepana Bandery, na polu umacniania przyjaźni między naszymi narodami są tak powszechnie znane, ze przytaczania ich tutaj oszczędzę. Osoby o słabszych nerwach mogłyby się za bardzo wzruszyć.
Zastanawiam się tylko, czy odznaczeni wszystkimi tymi medalami przedstawiciele naszych elit, będą te swoje blaszki dumnie nosić, czy też je wstydliwie do szafy schowają.
Bo że je Panu Juszczence zwrócą, żeby je sobie wsadził (spokojnie, spokojnie – ja nie mam na imię Janusz, i chodzi mi o szufladę, skąd je wyjął), nie wierzę.
To by było nieeleganckie.
Poza tym, wywołane przez Banderę – użyjmy eufemizmu – wydarzenia, miały miejsce ponad 65 lat temu – kogo to dziś , (…) obchodzi….
Komentarze